Bluebird

Een toneelvereniging die zijn 100-jarig jubileum viert wil dat ongetwijfeld doen met iets wat zal schitteren in de annalen van de vereniging. Een ambitieus project, waarvan in de creatieve lade van de verenigingskast al lang gedroomd wordt, maar tot op heden nog nooit is gerealiseerd. Voor TeWeKa uit Steenokkerzeel, die eigenlijk geen musicalvereniging is, is het brengen van een musical met live orkest zo een project.

Mooi jubileumproject

Wat het zo bijzonder maakt is dat het een eigen bewerking is door huisregisseur Niels de Valk van het sprookje L’ Oiseau Bleu, een toneelstuk uit 1908 van Maurice Maeterlinck. Maeterlinck is de enige Belgische Nobelprijswinnaar Literatuur ooit, in Gent geboren, en zoals het iemand uit de betere milieus in die tijd hoorde te doen, schreef hij in het Frans. Niels de Valk heeft zich kunnen omringen met componist Alain Matthyssens voor de muziek en met Bart Orye voor de arrangementen. Het resultaat is BLUEBIRD, en TeWeKa zet het heden ten dage op scène. Musical Vibes mocht op de première aanwezig zijn. Thomas Vanhauwaert is de orkestleider van dienst.

Het bijzondere hier is, dat de oorlog eigenlijk maar een achtergrondgegeven is zonder respect te verliezen voor het geschiedkundige

Het verhaal speelt zich af in een schuilkelder tijdens de bombardementen op Antwerpen in de laatste dagen van de tweede wereldoorlog. Een aantal mensen raakt opgesloten in die kelder, en afgesloten van de buitenwereld proberen zij deze hachelijke situatie te overleven. De onvermijdelijke spanningen steken de kop op en twee kinderen in het gezelschap, Tijl en Mirthe, snakken naar een uitkomst. Vooral als blijkt dat hun vader, een piloot die voor de geallieerden vliegt, vermist blijkt te zijn. Zal zijn “Bluebird” hem alsnog terug naar huis brengen? Droom en werkelijkheid lopen door elkaar om de situatie het hoofd te bieden in afwachting van de bevrijding.

Bij het binnenkomen in de zaal kun je door het open doek het decor niet negeren. Een bijzondere constructie van verschillende eentonig gekleurde elementen waarbij vier grote torens centraal staan. Een uitgekiend lichtplan zal hier voor de juiste sfeer moeten zorgen. En om hierover alvast een statement te maken: de combinatie van de elementen decor en licht is gedurende de gehele voorstelling inderdaad om duim en vingers van af te likken. Dat mag meteen ook van de kostuums, de projecties en de rekwisieten gezegd worden. De decorwissels vlot laten verlopen vraagt wel wat mankracht en dat leidt soms wel eens af.

Geen vocale hoogstandjes, maar moeilijkheden worden helemaal niet uit de weg gegaan en ogenschijnlijk bijna moeiteloos getrotseerd

De beide oorlogen hebben de laatste jaren al meerdere productiehuizen, al dan niet in pop-up formaat, geïnspireerd voor een productie over wat de geschiedenis daarrond heeft te bieden. Het bijzondere hier is, dat de oorlog eigenlijk maar een achtergrondgegeven is zonder respect te verliezen voor het geschiedkundige. Het gewicht die deze oorlog op de schouders van het opgesloten gezelschap heeft gelegd is in de zaal heel tastbaar en dat is belangrijk om het beoogde “kleine menselijke verhaal” te vertellen die zich in deze oorlog afspeelt. Je wordt geraakt en uitgenodigd om mee te gaan in het verhaal. De acteurs leveren daartoe de van hen verwachte bijdrage, want ze spelen meer dan behoorlijk hun rol, alhoewel het stil spel bij de meesten wat achterwege blijft. Dat zit bij het ensemble in de grote scènes dan weer beter.

De muziek is prachtig met heerlijke songs. De meeste acteurs zijn beperkt in hun bereik, het zijn trouwens geen musicalacteurs, maar ze trekken zich zangtechnisch toch heel goed uit de slag. Geen vocale hoogstandjes, maar moeilijkheden worden helemaal niet uit de weg gegaan en ogenschijnlijk bijna moeiteloos getrotseerd. Bijvoorbeeld de meerstemmigheid bij sommige nummers is verbazend goed. Enkele hoofdrollen zijn duidelijk wel geschoold en trekken het  zangniveau nog een flink stuk de hoogte in.

Schitterende bewerking en goed uitgevoerd door cast en orkest

De poppen die de huisdieren van de kinderen moeten uitbeelden zijn op zich heel mooi gemaakt, maar hebben hier weinig toegevoegde waarde. De poppenspelers zijn niet discreet gekleed en trekken door hun bewegingen en mimiek dikwijls alle aandacht van de pop weg naar zichzelf. De droombeelden van Tijl en Mirthe zorgen voor geweldig mooie scènebeelden. ‘Het Paleis Van De Nacht’, ‘De Spoken’, ‘De Oorlogen’, ‘De Tuin Der Lusten’ en ‘De Kinderen Van De Tijd’ zijn echt pareltjes. De humor bij ‘De Kinderen Van De Tijd’ is trouwens geweldig en de kindercast doet schit-te-rend werk. De grootste hindernis voor de technische ploeg blijkt echter het geluid te zijn. De cast verdient een veel betere kwaliteit die niet zo hol klinkt en zonder kraken, en op zijn minst micro’s die aanstaan. Hopelijk wordt hiervoor nog een flinke inspanning geleverd voor de komende voorstellingen.

Mooi jubileumproject voor TeWeKa, schitterende bewerking en goed uitgevoerd door cast en orkest. Een voorstelling die het hele gezin kan bekoren.  

Door Jean Paul De Corte

Foto’s: Patrick Defort