Big Fish

Wie grote musicalvissen wil vangen, moet deze dagen in de Magdalenazaal te Brugge wezen. Met enige vertraging is de Koté Koer versie van Big Fish daar aangekomen. De zaal is een moderne multifunctionele ruimte, minder geschikt voor groot theater, maar de Brugse Musicalvereniging verbergt dit zo slim, dat het resultaat je eerder aan een Broadway-productie doet denken!

Een firmament aan sterren!

Big Fish is de facto een liefdesverhaal. Protagonist Edward Bloom heeft een reuzenhart. Voor zijn echtgenote, voor zijn ‘high school sweetheart’ en nog meer voor zijn zoon Will. Hij vertelt zijn leven in geuren en kleuren, zoals enkel de gebroeders Grimm of Walt Disney het zouden kunnen doen. Overdrijvingen zijn er niet vreemd aan en Will heeft met het ouder worden meer en meer moeite om geduld op te brengen voor die sprookjeswereld van zijn vader. Het water tussen de twee wordt dieper en dieper en pas als Edward ongeneeslijk ziek blijkt, begint er een schuchtere toenadering te groeien…

Alles aan deze Big Fish is BIG, misschien dan niet in fysieke vorm, zeker wel in uitvoering

Wie recensies veel te lang vindt, mag na deze zin stoppen met lezen: wauw, ga kijken! Waarom? We beginnen met de cast: hier staat één groep getalenteerde en gepassioneerde mensen te spelen. En dat moet ook, want deze musical is een ensemble werk, je hebt enkele grotere rollen, maar voornamelijk veel grote bijrollen. Het ensemble heeft dan ook heel veel werk en doet dit vlekkeloos, net als alle ‘rollen’. Stuk voor stuk weet elke scène de juiste sfeer neer te zetten en de juiste emotie de zaal in te slingeren. Van grappig en speels tot intiem en emotioneel.

De cast wordt natuurlijk geholpen door alle ondersteunende teams, te beginnen met het veertien man tellende live orkest. Hoe ze er in slagen om bij een verkeerde inzet verschillende maten bij te spelen zonder dat het echt opvalt, dat kan geen enkele tape hen nadoen! Perfecte omkadering en ondersteuning voor de cast en een old-school ouverture, entr’acte en exit laten hen extra blinken. Het applaus voor deze band is meer dan verdiend.

Hier staat één groep getalenteerde en gepassioneerde mensen te spelen

Visueel klopt alles ook scène per scène. De musical gaat heen en weer tussen de sprookjesfantasieën van Edward en de realiteit. Decor en kostuums volgen de mood telkens weer zonder ooit de hoofdrol te spelen. Rekwisieten worden handig en snel gewisseld, wat geen evidentie is in de zaal en met zoveel volk op en naast de scène. Er is hier hard aan gewerkt, met als hoogtepunt de scènewissel met de huisjes van Ashton. Zo brengen deze korte momentjes een extra dimensie!

Choreografieën zijn er ook genoeg. Met als toppunt de tapscène. Niet alleen klopt dit plaatje wederom visueel en sfeermatig, de tapdans knalt gewoon. Live tap, het kan toch kiekenvlees geven! Dan zijn er nog de goede vertaling, de goede belichting (niet gemakkelijk in deze zaal!) en het mooi gemixte geluid (sommige dialogen net iets te moeilijk verstaanbaar). Alles aan deze Big Fish is BIG, misschien dan niet in fysieke vorm, zeker wel in uitvoering!

Goede keuze van show, nog betere uitvoering!

Big Fish heeft allures van Come From Away. Niet alleen als show, ook de manier waarop regisseur Matthijs Vandekinderen en het hele team deze show weten neer te zetten. Geen singuliere sterren met een nevel erachter, nee, een heel firmament dat schittert. Goede keuze van show, nog betere uitvoering! Niet te missen als je van musical houdt!

Big Fish speelt nog tot en met 11 september in de Magdalenazaal te Brugge. Tickets en meer informatie vind je op www.kote-koer.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Lauranne Cleenwerck