Anne Mie Gils

In Vapeurs spelen Anne Mie Gils, Ann Tuts, Nele Goossens en Lulu Aertgeerts vier vrouwen in of vlak bij de menopauze. Ze vormen een hecht vriendinnenclubje dat open kan praten over hun dagdagelijkse problemen. Met humor, want het leven stopt niet! Musical Vibes sprak met Anne Mie Gils over dit stuk.

Heel herkenbaar

Waarover gaat Vapeurs?

Over vrouwen die in de overgang, de menopauze zitten. Of er bijna zijn. Het stuk komt uit Nederland, waar het Opvliegers heet. Toen ze me vroegen om in een Vlaamse versie daarvan te stappen moest ik niet nadenken. Het is heel fijn om iets te spelen dat niet ver van jezelf af ligt. Ik mag naast drie topcollega’s staan, met Nele en Lulu had ik al gewerkt, met An wordt het de eerste keer, maar het loopt super. We zijn vier zeer verschillende madammen, dat kan alleen maar werken, denk ik dan. We zitten helemaal niet in elkaars vaarwater en de repetities verlopen zeer fijn. Ik ben nu heel benieuwd naar het publiek. Als we mogen afgaan op de Nederlandse voorstellingen zal dat voornamelijk uit vrouwen bestaan. Vrouwen van onze leeftijd die in dezelfde situatie zijn. Het zal zeer herkenbaar zijn voor hen.

Het is geen onderwerp dat je gemakkelijk in het theater kan vinden?

Nee, in bepaalde bladen kan je regelmatig wel wat informatie tegenkomen. Huis- en keukenmiddeltjes om er mee om te gaan. Iedere vrouw is ook verschillend en ervaart het dan ook anders. De beruchte vapeurs zijn meestal gekend, maar die schelen ook in ‘sterkte’. Niet iedereen heeft andere symptomen zoals slapeloosheid, gewichtstoename, haarverlies, of nog andere symptomen, er zijn er heel wat. Maar dat er wat verandert is een feit. Een van de symptomen is ook stemmingswisselingen. Je kan zomaar van rustig en vriendelijk naar bijna een heks omslaan. Ze plots dat mensen er zelfs van schrikken! Het kan heel heftig zijn. Als zo’n onderwerp dan met humor behandeld wordt, terwijl de dingen toch wel bij naam genoemd worden, dan wordt het misschien toch iets makkelijker om er mee om te gaan. Iedereen heeft er uiteindelijk min of meer last van. We moeten er allemaal door.

Als zo’n onderwerp dan met humor behandeld wordt, is het misschien toch iets makkelijker om er mee om te gaan

De boodschap is duidelijk: je staat er nooit alleen in?

Jazeker. Dat is wat er gebeurt met de vier vriendinnen in het stuk. Sterker, bij het lezen van het stuk gebeurde dat al. Dan moest de lezing even worden stopgezet voor een ‘vapeurke’ of een ander klachtje. Dat versterkt de band die er al was. Ik ga niet met tegenzin werken bij deze repetities, we amuseren ons echt. We vinden zaken en helpen elkaar, het is super. Ook met Martin Michel erbij als regisseur. Dit is de dertiende productie die ik met hem maak, we kennen elkaar al goed. Ik heb echt niet het gevoel dat we heel hard moeten werken, hoewel ik wel moe ben als ik thuis kom. Het zijn toch wel intense dagen, maar zo voelen ze helemaal niet aan.

Ik moet niet echt diep zoeken om me in mijn personage te begeven

Hoe diep moet je zoeken naar Katrien, je personage?

Er zit absoluut een stuk van haar in mij. Ik ben dan wel geen huismus, daar heb ik een ander pad gekozen. Maar mijn zus is dat dan weer wel. Zij heeft ook gestudeerd en heeft als enige in onze familie een universitair diploma. Ze heeft daar heel eventjes iets mee gedaan, maar is daarna voor de kinderen thuisgebleven. Er zijn dus wat linken met Katrien. Maar er zijn ook veel linken tussen mijn zus en mezelf. Dus ik moet niet echt diep zoeken om me in mijn personage te begeven.

Vapeurs speelt vanaf 19 oktober tot 5 november in het Fakkeltheater te Antwerpen. Deze voorstelling kadert in het concept Ladies at the Theatre. Hierdoor kan je het stuk combineren met een ‘Lady Treatment’. Meer informatie en tickets op www.ladiesatthetheatre.be of www.vapeursintheater.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Patrick Defort