BABES

“Door de makers van Lelies” wordt kalmaan voor een ‘kleine’ musical wat een AOC voor wijn is: een kwaliteitslabel dat je een gerust gevoel geeft. Deze fles openen, is nooit verkeerd. Zo is Babes, de nieuwste creatie wederom een schot in de roos. Een sterke cast, muziek die naar een Babes -album doet verlangen, een sterk script en alles samengegoten in een mooie regie. En dit alles in een genre dat we veel te weinig zien: een rasechte musical-komedie!

Babes captiveert, informeert maar voornamelijk: excelleert

Twintig jaar geleden spatte het meidentrio Babes uit elkaar. Ze verdwenen in alle stilte na een reeks succesnummers en een atypisch carnavalnummer. Wanneer manager Guido (Peter Thyssen) na al die tijd in geldproblemen komt, ziet hij een oplossing in een come back van Babes. Nathalie (Maike Boerdam) – toen het lelijke eendje met de gouden stem – getrouwd met Guido en ondertussen grondig ‘verbouwd’ tot Babe – wil alvast snel meedoen. Ze kunnen Sanne (Ann Van den Broeck) en Pamela (Bieke Ilegems) overtuigen en de come back is een instant succes. Maar donkere wolken vormen zich al snel als het verleden én de roddelrubrieken de kop opsteken.

Zonder de artiesten en het verhaal de loef af te steken, zijn deze songs het vijfde castlid

Babes is allereerst een fantastisch vlot geschreven script. Het verhaal gaat heel vloeiend over van het verleden naar het heden en weet je zo naadloos de hele geschiedenis van het trio te vertellen. Regiewijs is er slim gewerkt om deze snelheid te ondersteunen en de vierkoppige cast dragen hun steentje bij door de juiste timing en het duidelijke verschil te spelen tussen oud- en nieuw. Het resultaat is een voorstelling waarvan het tempo nagenoeg niet vermindert, zelfs tijdens de intiemere scènes. De driekoppige “boysband” is goed present, ondersteunt de cast helemaal en klinkt ook nog heel vol, muzikaal en vocaal als achtergrond zangers.

Dit brengt ons bij de muziek. Componist Sam Verhoeven heeft zich mogen/moeten amuseren met deze popsongs. Van mooie ballads tot catchy oorwurmen en een levensechte polonaise, roept het Babes-repertoire om een volledig album. Zonder de artiesten en het verhaal de loef af te steken, zijn deze songs het vijfde castlid. De aandachtige luisteraar zal de moeilijkheden onder de luchtig klinkende songs horen, meerstemmigheid, begeleidingsstemmetjes, dit is pop van hoog niveau. Het geluid om dit alles goed over te brengen is prima en elk moment wordt goed en slim belicht. Van leuke show-belichting tot interessante kleinere scènes. Het enige wat soms mist, is wat meer frontaal licht wanneer de spelers op de voorscène staan.

De performers hebben dus geen eenvoudige opdracht. Teksten, (komische) timing en uitgewerkte songs. En alle vier doen ze dit op hoog niveau. De grootste verdienste gaat naar Ann Van den Broeck die dit alles op minder dan tien dagen moest leren omwille van de knieblessure van Daisy Thys. Geen idee hoeveel slapeloze nachten hiervoor nodig waren, maar er was niets van te merken. Het enige puntje dat opvalt, is dat Ann relatief laag moet zingen – op de hoogte voor Daisy geschreven. Daar is ze iets minder krachtig, maar klinkt heel aangenaam warm. Bieke Ilegems, voor alle duidelijkheid: geen zangeres, weet dat feitje heel goed te verbergen. Enkele uitschuivertjes, waarvan je niet zeker bent of ze al dan niet bedoeld zijn, want Pamela is niet de beste zangeres, maar voor de rest solide en mooi in haar solo-momenten. Maike Boerdam kan het gewoon allemaal met de vingers in de neus. Comedy, zang, tot een botox-verbouwde Babe spelen. Ze worden omkaderd door Peter Thyssen, die met Guido een rolletje in lijn van de verwachtingen neerzet, maar die zich helemaal kan en mag geven in alle kleine bijrolletjes. Hilarisch, deze Peter hoort thuis in Sterregem!

Een sterk script en alles samengegoten in een mooie regie

We zouden de inhoud nog vergeten. Babes is niet de meest diepgaande voorstelling, maar geeft tussen alle leuke ogenblikken toch enkele boodschappen mee. Het vroegtijdig afschrijven van vrouwen boven de 40, de tol die roem met zich mee kan brengen en het belang van vriendschap. Zonder te beleren krijg je deze feiten mee, mooi in het verhaal verwerkt. Terwijl de show je captiveert en zo informeert, excelleren de zeven mensen op dat podium (en de creatives achter de schermen) om je een avond puur amusement te bezorgen. Een AOC van de makers van Lelies.

Babes speelt nog tot en met 3 november in het Fakkeltheater te Antwerpen. Meer informatie & tickets vind je op  www.fakkeltheater.be

Door Patrick Defort

Foto’s: Luk Monsaert