Viva La Diva!

Is het mogelijk om beroemd te worden voor indrukwekkend slechte zangkunsten? Zeker. Florence Foster Jenkins kreeg het in de jaren 50 van de vorige eeuw voor elkaar. Samen met haar pianist McMoon ervaart zij hoogte-en dieptepunten en werkt ze toe naar haar ultieme droom, optreden in een uitverkocht Carnegie Hall. Ondanks de faam durft niemand haar te vertellen dat ze ontzettend vals zingt; datgene wat haar zo ongelooflijk populair maakt.

Een warme, authentieke en luchtige tragikomedie

Frederique Sluijterman van Loo en Erik Brey schitteren als gouden duo met zijn tweeën op het podium. Beide spelen angstaanjagend goed, en de zang van Frederique is overtuigend ontzettend vals. Het decor is rustig gehouden, maar duidelijk en geeft een fijn beeld af; less is zeker weten more. De toneelbeelden zijn werkelijk prachtig, en de chemie, het plezier en de interactie tussen de twee is ontzettend knap en waardevol. Er wordt goed op elkaar ingespeeld en het gehele spel voelt als een warme, lichte deken. Er wordt moeiteloos tussen rollen geschakeld, en de meeste scènewisselingen gaan soepel, op enkele na.

Er wordt goed op elkaar ingespeeld en het gehele spel voelt als een warme, lichte deken

De vierde wand wordt op enkele momenten doorbroken en er vindt een prettige, gezellige en geinige interactie met het publiek plaats. Het publiek wordt op verschillende momenten mooi onderdeel van de voorstelling, en daarbij hilarisch begeleid door Erik Brey. Erik speelt de man van Florence en haar pianist; een dubbelrol die hem uitstekend past en die hij beide goed doorheeft. Hij speelt prachtig piano en voelt exact aan wat Florence én het publiek willen zien en horen. Men kijkt enorm uit naar de zangstukjes van Florence.

Frederique speelt de rol van Florence Foster Jenkins en weet, ondanks haar fantastische zangstem, de rol met verve te spelen; haar zang in het stuk is tenenkrommend vals, wat veel gelach vanuit de zaal oplevert. Het is op meerdere momenten simpelweg hilarisch. Haar overtuigende spel met de emoties van vreugde en verdriet, haar status van rijke vrouw tot onzeker meisje en de karaktervorming is fenomenaal. Het publiek houdt naarmate de voorstelling vordert steeds meer van haar.

Het is een hartverwarmende, authentieke voorstelling, simpel maar krachtig

Het verhaal is, ondanks de emotionele lading met hier en daar een ontroerend stukje, heerlijk licht te verteren en brengt veelal plezier. Het is een hartverwarmende, authentieke voorstelling, simpel maar krachtig. Een autobiografische tragedie met héél veel komedie.

Viva la Diva! is nog tot en met 17 maart te zien in verschillende Nederlandse theater. Meer informatie via www.vivaladivatheater.nl

Door: Annemarijn Clement

Foto’s: Annemarijn Clement