Ghost

De musical die Stage Entertainment Frankrijk dit seizoen aanbiedt in het prachtige Theâtre Mogador te Parijs, is Ghost. Het team zet er niet de versie vol special effects neer, maar speelt een intiemere, oerdegelijk gebrachte musical. Het verhaal van de film wordt mooi gevolgd en er is boventiteling in het Engels. Er is dus geen enkele reden om hier niet te gaan kijken, zeker niet wanneer je weet dat de vrouwelijke hoofdrol wordt neergezet door Moniek Boersma, een talent van de Lage Landen!

Intiem en pakkend

Het verhaal van Ghost is er eentje van pure liefde en gewetenloos geldgewin. Sam en Molly hebben het leven voor zich, ze zijn dolverliefd en vinden na veel zoeken een eigen stek. Samen met collega en beste vriend Carl richten ze het helemaal in. Ook op het werk gaat het Sam en Carl voor de wind. Sam kan niet geloven dat alles zo goed gaat en zijn vrees wordt waarheid wanneer hij tijdens een roofoverval wordt doodgeschoten. Zijn geest verlaat dan wel zijn dode lichaam maar blijft hangen in het tussenleven. Hij heeft duidelijk nog iets af te maken en dat wordt hem maar al te duidelijk wanneer hij verneemt dat zijn dood geen ongeluk was.

Moniek en Grégory accentueren de pure liefde van Sam en Molly met de juiste dosering zodat het nooit klef wordt

De versie die in Parijs op het podium staat, is niet de overvolle special effects versie die enige tijd geleden in London speelde. Dit geeft een intiemere setting en daar is wel ruimte voor in dit verhaal. Wat niet wil zeggen dat er voor de suggestie geen ruimte is, het tegendeel is waar met de tweede metroscène als hoogtepunt. De decors zijn knap, de combinatie met de projecties op de horizon geeft het geheel telkens een meerwaarde. De wissels gebeuren telkens zeer vlotjes en mooi getimed. Het lichtplan speelt een belangrijke rol en doet dat zeer goed. Het uitlichten met veel koud wit van “spook” Sam doet acteur Grégory Benchenafy er echt lijkbleek uit zien.

De prestaties van de acteurs zijn op heel hoog niveau. Moniek en Grégory accentueren de pure liefde van Sam en Molly met de juiste dosering zodat het nooit klef wordt. Op elk moment geloof je in hun relatie. Ook de woede en het verdriet komen over, al blazen de volgspots een deel van de mimiek weg wanneer je iets meer naar achter zit. Ook Philippe Touzel overtuigd als de geniepige Carl. Pluimen, vlaggen en wimpels zijn er voor Laura Nanou (die als alternate haar eerste keer speelt) die een hilarische Oda Mae Brown neerzet en ook voor Abdel-Rahym Madi die het spook van de metro een nieuwe dimensie meegeeft!

Met een sterke cast en mooie belichting als ruggengraat, word je snel meegenomen in het verhaal

Minpuntjes van deze voorstelling: het geluid. Er staan precies enkele kanalen niet goed open waardoor het voortreffelijk spelend orkest regelmatig de stemmen van de acteurs overstemt. Ook mist het een zekere volheid. Ook de boventitels komen vreemd over voor mensen die Frans en Engels verstaan. De Franse vertaling die er gespeeld wordt is zeer mooi, heel muzikaal en doet het verhaal alle eer aan, maar gebruikt een andere woordenschat en volgorde dan de originele Engelse tekst die gebruikt wordt voor de boventiteling. Dat helpt een half Frans-verstaander niet echt.

Je kan in het prachtige Mogador een zeer mooie Ghost gaan bekijken. Met een sterke cast en mooie belichting als ruggengraat, word je snel meegenomen in het verhaal. Dat de gebrachte versie trouw aan de filmversie is, helpt nog meer om mee in de gevoelswereld van Molly en Sam te gaan. Een omwegje in Parijs meer dan waard!

Ghost speelt (momenteel) tot en met 31 januari 2020 in Theâtre Mogador te Parijs. Meer informatie & tickets vind je op www.theatremogador.com.

Door Patrick Defort

Foto’s: Alessandro Pinna