De Laatste Kans
Het EWT Theater brengt als eerste voorstelling van het jaar de komedie De Laatste Kans, een stuk van de hand van Jeroen Maes. De zoveelste deurenkomedie of toch een hoogvlieger in zijn genre? Musical Vibes ging kijken naar de première.
Het aantal deuren is van geen belang
Rudy Tytgat en Mia zijn een koppel waarvan het huwelijk hier en daar een barstje vertoont, en dat is voorzichtig uitgedrukt. Mia hunkert naar een beetje affectie en Rudy heeft er een pak te verdelen, maar niet thuis aan zijn Mia. Hij geeft er de voorkeur aan zijn ‘affectie’ te bewaren om uit te delen tijdens zijn zakenreisjes, kwestie van zijn internationale relaties te onderhouden. Mia wil een allerlaatste poging ondernemen om alsnog de vlam in hun uitgedoofde liefdesleven te doen oplaaien en roept de hulp in van een relatietherapeut. Die komt straks langs voor een kennismakingsgesprek. Dat net iets eerder Gino aanbelt, een oude schoolkameraad van Rudy, geeft daar lichtjes een andere wending aan…
Als het doek opgaat en er zijn meer dan drie deuren in een decor van drie wanden is dat vaak geen goed nieuws. Benieuwd of de zoveelste ‘deurenkomedie’ zich dreigt aan te dienen. Het soort theater dat het moet hebben van een goede, neen, een perfecte timing. Het hoeft niet gezegd dat er aan dit hoofdingrediënt soms wel eens iets schort, wat het behalen van het beoogde resultaat soms grandioos de mist doet ingaan. Maar niet in deze De Laatste Kans, de tweede komedie van de hand van Jeroen Maes zelve. En om met de deur in huis te vallen, laat ons hopen dat er zo nog een paar volgen.
Een hoogvlieger in zijn genre waarin Jeroen Maes en Frank De Kaey de kelk van hun rol tot de bodem ledigen
De auteur/regisseur wil met dit stuk naar eigen zeggen zorgen voor een avondje onbezorgd lachen en slaagt daarin met verve. Om met dit soort humor hoog te scoren moet je als regisseur van goede komaf zijn en over een heel sterke ploeg acteurs beschikken. En die staan er in De Laatste Kans. De scherpe timing zit gelukkig ook niet in het spel van het komen en gaan, en het gebruik van de deuren. Een hoogvlieger in zijn genre waarin Jeroen Maes en Frank De Kaey de kelk van hun rol tot de bodem ledigen. Myriam Bronzwaar is Mia, de blijkbaar niet zo brave huisvrouw en is met haar eis tot therapie de aanleiding van de uit de hand gelopen situatie. Ze bewijst nog maar eens dat haar keuze voor theater de juiste is. Kortom, een geweldige komedie gebracht door vijf geweldige spelers. Het aantal deuren is van weinig belang, ze moeten gewoon open en dicht gaan.
De Laatste Kans is nog tot en met 18 februari te zien in het EWT Theater in Deurne. Meer informatie en tickets vind je op www.ewt.be.
Door Jean-Paul De Corte
Foto’s: EWT