42nd Street

Wie Broadway zegt, zegt 42^nd street. Al sinds 1933 gaat dit aloude musicalverhaal de wereld rond. Op een dag dacht Gents Musicalgezelschap WWM! (We Want More vzw): “Laten we voor ons 10-jarig bestaan eens iets speciaal doen. We doen 42^nd Street”. En zo kwam het dat in het derde weekend van april 2019 een hele hoop jonge, getalenteerde mensen de Groenzaal in Gent veroverden.

Kwaliteitsvol en overtuigend

42^nd Street brengt de kijker naar de backstage van de theaterwereld in New York. Iedereen droomt ervan om het te maken in een musicalwereld vol glitter en glamour. Op een dag waagt ook Peggy Sawyer haar kans. Het meisje, dat rechtstreeks van het Amerikaanse platteland komt, is onervaren, maar ontzettend talentvol. Ze reist naar New York en doet auditie voor de musical Pretty Lady. De droom om een ster te worden, is dan nog maar net begonnen.

WWM!, en daarmee dus ook regisseur Matthijs Vandekinderen, slaagt erin om een dijk van een musical neer te zetten

We zouden bijna vergeten dat we naar een voorstelling met (op twee volwassenen na) uitsluitend jongeren aan het kijken zijn wanneer we plaatsnemen in de zaal. Ook durven we ons afvragen of een materie als de Amerikaanse showbusiness niet wat te vroeg op de kalender van deze jongeren staat. Met een leeftijd tussen 13 en 17 liggen misschien enkele onderwerpen nog wat gevoelig voor de performers. Niets is minder waar. WWM!, en daarmee dus ook regisseur Matthijs Vandekinderen, slaagt erin om een dijk van een musical neer te zetten. Kwaliteitsvol en overtuigend.

Wat te zien is op het podium kan alleen maar goed gevonden worden. Zowel de solozang als de ensemblestukken worden meerstemmig en haast foutloos gezongen. De acteerprestaties zijn over het algemeen bovengemiddeld te beschouwen en er is zoveel aandacht besteed aan decor en kostuums dat de setting van dit verhaal uit de jaren 30 100% juist zit. Paradepaardje van deze musical is wel de hoeveelheid tapdans die erin verwerkt zit. Tappen is verschrikkelijk moeilijk en wetende dat bijna geen enkele jongere ooit ervaring had met tappen, doen ze het subliem (en dat is een understatement). Haarfijne choreografieën die allemaal foutloos en bijna volledig synchroon worden gedanst zijn een streling voor het oog. WWM doet het!

Paradepaardje van deze musical is wel de hoeveelheid tapdans die erin verwerkt zit

Een keuze die niet iedereen op dezelfde manier had gemaakt, is die van het lichtplan. Deze is minder uitgebreid en frontale spots worden in heel wat cruciale scenes gemist. Als je solisten in het donker staan als ze het beste van zichzelf geven, is dat ontzettend jammer. Ook de changementen zouden iets strakker mogen, maar dat wordt WWM! allemaal vergeven als je ziet wat voor een totaalproductie ze op het podium brengen. Zo mogen ze gerust nog minstens 10 jaar verder doen.

Meer informatie over WWM! vind je op www.wwmgent.be.

Door Lien Van Doorslaer

Foto’s: Patrick Defort