Er was eens

‘Er was eens…’, het klassieke begin van wat we allemaal in ons geheugen als een idyllisch sprookje hebben gegrift. Laat dit nu alleen een verhaal zijn dat niet gaat zoals je het van een écht sprookje verwacht. Een vegetarische wolf, Roodkapje die haar pad nooit mag verlaten en een prins die eigenlijk liever geen prinses wil huwen als het van hem afhing. Je kan het zo gek niet bedenken of het komt in dit verhaal aan bod. Net als in Shrek of Hoodwinked, wordt er met deze sprookjesfiguren eens buiten de lijntjes gekleurd, wat tot hilarische taferelen leidt.

Een sprookje in een ander jasje

Ondanks dat ze in musicaltermen nog maar in hun kinderschoenen staan, toont deze enthousiaste bende dat ze niet moeten onderdoen voor eenieder die al zou zijn afgestudeerd. Met passie en talent slagen ze erin het publiek een zeer leuke, afgewerkte voorstelling te brengen. De songs die ze brengen zijn afkomstig van bestaande musicals (o.a. Hamilton, Chaplin, Title of Show, …), maar werden door de leerlingen vertaald en daar waar nodig aangepast om in het verhaal te passen. Je kan duidelijk horen dat er zangmatig zeer sterk gewerkt is aan projectie en juist stemgebruik. Zowel de solostukken als de ensemblenummers klinken loepzuiver en zijn een plezier om naar te luisteren. Ze bewijzen stuk voor stuk dat ze zangtechnisch allemaal hun man of vrouwtje kunnen staan!

Ondanks de verschillen in hoe de personages zich voordoen, vinden sommigen op het einde toch een verbinding met elkaar

Het is ook mooi om te zien hoe iedereen in zijn personage zit. Ondanks er maar één man in deze klas aanwezig is, wordt dit ’tekort’ zeer ludiek opgelost door de vrouwen ook mannenrollen te laten spelen. Ondanks gelijkenissen tussen zeer uiteenlopende personages, vullen de studenten de rollen op eigen wijze in. De twee stiefzussen bijvoorbeeld, zij tonen met hun eigen kleine maniertjes dat ze toch niet helemaal op elkaar lijken. Het maakt het contrast tussen de verschillende spelers veel interessanter en geeft het publiek telkens iets anders om naar te kijken. Zelfs de in sprookjes herkenbare stukken, worden in een nieuw jasje gestoken, wat toch voor de nodige vernieuwing zorgt. Ondanks de verschillen in hoe de personages zich voordoen, vinden sommigen op het einde toch een verbinding met elkaar en krijgen we het verlangde ‘happy end’.

Qua decor en props wordt er hier geen gebruik gemaakt van overdreven middelen. Vlotjes worden er tafels, zetels en andere zaken op -en afgerold zonder dat het storend overkomt. Less is more is hier ook van toepassing als blijkt dat je zelfs met een plant om je hoofd een alternatieve Assepoester kan zetten, tot hilariteit van het publiek. De kledij is afgewerkt en past bij ieder mooi in het geheel.

Less is more is hier ook van toepassing als blijkt dat je zelfs met een plant om je hoofd een alternatieve Assepoester kan zetten

Het is niet te verwonderen dat het merendeel van deze klas hun plek reeds heeft kunnen verzilveren in menig conservatorium in binnen – en buitenland. Ga er maar van uit dat we van deze jongen talenten zeker nog iets zullen horen!

Wie nog auditie wil doen voor het 7^e Voorbereidend Jaar Antwerpen, kan zich nog inschrijven via www.kunsthumaniora.be. De laatste auditie vindt plaats op 26 augustus 2016. Veel succes!

Door Wesley Van der Veken

Foto’s: Ludo Alaerts